ಆಗದಿರು

ಬಂಜೆಯಾಗದಿರು ಕಲ್ಪನೆಯೇ
ನಾ ನನ್ನವಳ ಬಗೆಗೆ ಕವಿತೆ ಬರೆಯುವಾಗ
ಬರಿದಾಗದಿರು ಭಾವನೆಯೇ
ಭಾವ ಲಹರಿ ಹರಿದು ಕವಿತೆಯಾಗುವಾಗ

ನಡುಗದಿರು ನನ್ನಯಾ ತನುವೇ
ಅವಳೆದುರು ನಾ ನಿಂತು ಮಾತನಾಡುವಾಗ
ಆವರಿಸದಿರು ನನ್ನ, ಓ ಭಯವೇ
ಅವಳ ಬಗೆಗಿನ ಭಾವನೆಯ ಅವಳಲರುಹುವಾಗ

ಕೆಳರೆಪ್ಪೆಯ ಚುಂಬಿಸದಿರು ಮೇಲ್ ರೆಪ್ಪೆಯೆ
ನಾ ನನ್ನವಳ ಚೆಲುವನು ನೋಡುವಾಗ
ಶ್ರವಣ ಶಕ್ತಿಯ ಕಳಕೊಳ್ಳದಿರು ಕಿವಿಯೇ
ನಾ ನನ್ನವಳ ಇಂಪಾದ ಮಾತನಾಲಿಸುವಾಗ

ಬಾರದಿರು ನಿದಿರೆಯಾ ಅಂತ್ಯವೇ
ನನ್ನವಳ ಕನಸ ನಾ ಕಾಣುವಾಗ
ನೆನಪಿಸದಿರು ನಿಜವನು ವಾಸ್ತವವೇ
ಗಗನ ಕುಸುಮವಾಕೆ ಎಂಬುದನು ಕನಸು ಮುಗಿದಾಗ